Canvey Island moduko paraje batetik rock’n’roll talde bat sortzea ez zen askok espero zuten gauza bat, baina 1971an lau gazte hauek elkartu zirenean heurek maite zituzten erreferentziak batu eta Ingalaterran hasi berria zen hamarkadako talde garrantzitsuenetako bat sortu zuten. Ia lau urte eman zituzten lehen diska argitaratu arte, baina pena merezi izan zuen itxaroteak. 1975 urtearen barruan bi album kaleratu ondoren Londoneko pub zirkuitoaren erregeak bilakatu ziren zuten zuzenekoa dela eta. Zuzenekoak elektrikoak, izerditsuak, energikoak ziren. Wilko Johnson kitarra joleak eszenatoki gainean mugitzeko zuen era konpulsiboa eta robotikoa hipnotikoa zen, zearo txuriz jantzitako Lee Brilleaux abeslaria lurrean bueltaka eta jauzika ibiltzen zen bitartean. Ez zenekien begiak itxi musikarekin gehiago disfrutatzeko edo zabal-zabalik eduki bik0te frenetikoaren paiasadaz gozatzeko. Laugarren diskoa grabatu eta gero Wilkok taldea utzi egin zuen eta bera izaki konposatzaile nagusia, gauzak ez zuten berdinak izeten jarraitu. Baina legatua hor dago. Ahaztezinak dira. Batzuk horrela pentsatzen dugu behintzat. Canvey Islandeko askoren moduan.
“Pedals? I’m a guitarist not a cyclist” Wilko dixit
Podcast: Play in new window | Download
